Verzoening

Tijdens het weekend van Dancing Spirits heb ik weer eens mogen ervaren wat het is : leven in Liefde.

De warmte en de gebondenheid tussen iedereen die aanwezig was bracht me in een heel bizondere stemming. Tranen kwamen opzetten : tranen van verdriet maar ook van intense dankbaarheid en geborgenheid.

Wat het is dat deze weekends zo speciaal maakt? Ik kan het niet echt onder woorden brengen. Is het gewoon het samen ZIJN van de groep, als èèn grote familie en je daar ook werkelijk in opgenomen voelen?????

Ik kan het niet echt betitelen, maar het voelt gewoon enorm fijn en warm.
Vanuit dit gevoel kon ik de ervaring in het trance dansen ook aan.

Wat gebeurde was zo intens sterk, akelig, hard, ik schrok van mijn reacties. Ik had een gevoel van: dat kan hier niet waar zijn, zoiets doet niemand met zijn kind. Ik ervaarde boosheid, woede en dan dat gevoel: okè: het mag er allemaal zijn.

Na de ervaring kwam berusting, vrede en nog veel later vergeving. Vooral naar mezelf toe. ik ervaarde dat ik eerst mezlf moest vergeven dat ik het allemaal toegelaten had om daarna de anderen te kunnen vergeven.

Moe van het dansen en van de emoties heb ik me te rusten gelegd. Toen kwamen mijn indiaanse ouders( met het gelaat van Griet en Roel) naar me toe, legde mij als klein meisje in de draagwieg en namen me mee. Dat was zo vredig ,liefelijk en vreugdevol dat ik moeite had om wakker te worden.
Ik dank nogmaals iedereen die erbij was en waarmee ik deze ervaring heb mogen delen.

Ik voel nog steeds de energie van dit weekend nazinderen………
Duizendmaal danke, danke, danke
In LIcht en Liefde

Nelly