Een tijdje geleden zei Griet me: “Roel, misschien moet je je gedichten maar eens delen met de wereld…” Die gedachte schoot me te binnen gisteren, toen ik aan het schrijven was. Kortom, ik zal dat dus gaan doen.
We kregen vele reacties op de blogpost van eergisteren, waarin onze leraar haar medicijnlied deelde. De reacties, het steeds opnieuw herinneren van de liefde, een stroom van dankbaarheid borrelde op in de kerstnacht. Dat alles wil ik delen in volgende woorden. Met een oprechte wens voor het nieuwe jaar voor jullie allen.
Mijn dochter zingt de sterren van mijn hart tot glorie
Danst met haar kinderstem doorheen mijn universum.
Ze draagt het licht in haar lied
En straalt hier als sterren ver weg.
Ze zingt en het kind in mij zingt mee,
Als broeder, vader en zoon.
De wijsheid van de schepping in een lied.
Haar heilige adem in lofgezang geschonken
Als nieuwe adem voor mijn ziel
Als een sterrenlied uit het hart van liefde.
Moge alle harten zingen
een vreugdelied in de symfonie van eenheid.
Hand in hand, in eenvoud en glorie
Als kinderen van de aarde
Als kronen van de schepping
En thuis in de liefde van ons hart
Schitterend Jaar toegewenst!!
Roel
ps: Je kan je reacties hieronder posten.
Indien je deze blogposts via mail of rss wil ontvangen, kan je rechtsboven op deze pagina inschrijven.
Maar zoals dat soms gaat wanneer het hart overstroomt, waren we beiden sprakeloos.
Net zoals wij allen ken ik dit gevoel heel goed, deze angst om toch telkens weer nieuwe stappen te ondernemen en je opnieuw over te geven aan wat er wil openbloeien. Ik was ook zeer ontroerd door zijn openhartigheid.
Daarom nodigen we je uit over de volgende vraag te reflecteren en je te verbinden met de kracht die deze brengt. Zoals steeds kan je je woorden te delen via je reactie…