Archives for april 2009

Transformatie van energie is één van de peilers in healingswerk, zowel binnen het sjamanisme als daarbuiten. En als we er bij stil staan is het eigenlijk één van de peilers van het menselijk leven, ongeacht onze levenswandel, visie of overtuigingen. Hoe we het draaien of keren, we hebben allen voortdurend te maken met maar 1 ding: onszelf. Uiteindelijk is dit de enige relatie die we werkelijk hebben in het leven. Wat we ook doen, of met wie we ook in contact komen, wat er zich werkelijk afspeelt is de waarneming binnen in onszelf.

Wanneer we hier onze ogen voor openen en verantwoordelijkheid opnemen voor ons eigen leven, beginnen we de tocht die ons steeds dieper in naar onszelf leidt. Steeds dieper in het veld van waarneming, steeds bewuster wordend van wie we zijn en hoe en wat we voortdurend creëren.

We komen steeds dichter bij de waarheid dat het allemaal neerkomt op energie en haar scheppende kracht: het bewustzijn. We creëren letterlijk elk moment opnieuw met ons bewustzijn de energie waar we ons in bevinden en dus ook de wereld die we waarnemen.

De transformatie van energie is het fundament van ons leven. Al klinkt ‘transformatie van energie’ behoorlijk indrukwekkend, toch is het iets wat we allen elke moment doen. Eigenlijk is het het enige wat we doen. Het leven biedt ons de voortdurende uitnodiging ons bewust te worden van dit proces, die de basis vormt van elke schepping in ons leven.

Of we nu stoppen met roken, beslissen om astronaut te worden, een leven lang de wereld als een vreselijke plek beschrijven of spelen met de kinderen, dit alles wordt bepaald door het bewustzijn waar we voor kiezen. Een leraar van me vertelde ooit dat alles in het leven geschonken wordt binnen het veld van bewustzijn waar we ons zelf in bevinden. Hij vertelde dat het een universele wet was, zonder persoonlijke voorkeur. Ik heb daar lang over nagedacht. Toen ik het hoorde, was het alsof er een licht aanging binnenin.

Sindsdien wordt dit steeds duidelijker, alsof deze stelling een uitnodiging is geworden steeds wakkerder te worden.

Door de interesses die we hebben, richten we wat er op ons pad zal komen. Net zoals de astronaut in een andere realiteit leeft als de topatleet of boomchirurg. Elk zal heel andere dingen opmerken en zal dezelfde dingen op een heel andere manier interpreteren. Dit wordt niet zozeer bepaald door wat er gebeurt, maar wat elk van deze mensen beslist dat het voor hen betekent. Wat de ene als een grote teleurstelling beschouwt, kan de andere als een uitdaging tot groei beschouwen. De resultaten die hier uit voortkomen zullen zeer verschillend zijn.

Het leven, met al haar stormen en stiltes, met al haar uitdagingen en glorie, werpt ons steeds opnieuw terug op onszelf. Het komt altijd opnieuw neer op keuze, intentie, overgave. Wanneer we kiezen voor het leven, kiezen we voor eindeloze mogelijkheden. We kiezen om er ons bewust van te worden, elke moment opnieuw, dat alle wegen open liggen, dat we staan in een universum waarin alles gewoonweg is.

We kunnen kiezen welke ideeën ons kunnen leiden. We kunnen kiezen de eindeloze stroom van gedachten, fantasieën en angsten naast ons neer te leggen. We kunnen kiezen bewust ons leven te leven in het teken van wat ons goed lijkt. Het kan allemaal.

Het leven is wonderlijk, of we daar nu mee akkoord gaan of niet. We zijn in de mogelijkheid om er steeds opnieuw voor te kiezen onze ogen te openen voor het wonder deel te mogen zijn van deze planeet. Het wonder om in een lichaam rond te lopen. We kunnen kiezen ons leven te vullen met het bouwen aan een stralende gezondheid. We kunnen kiezen onze dag te leven in het teken van vriendschap, liefde, begrip of vrede. We kunnen kiezen, elke dag op nieuw. Die keuze wordt bepaald door ons bewustzijn, dat we voortdurend ontwikkelen en voeden met de gedachten die we kiezen, de wegen die we besluiten te gaan met onze geest.

En ja, we kunnen kiezen om elke ‘ja maar’ die dan in ons opkomt, voor even te laten rusten. Keuze is een bepaald door bewustzijn. Het is aan ons de uitnodiging te aanvaarden, en onze bewustzijn te polieren, de lens weer helder te maken door met onze beide voeten pal in het leven te staan en elke moment onszelf te herinneren dat er maar één ding te doen valt, en dat is wakker worden. Op zich een eenvoudig gegeven, al schrijf ik het met een glimlach, lachend om de voortdurende dwalingen waar ik mezelf in kan verliezen. En nog een grotere glimlach omdat ik er in dit moment om kan lachen, op zich een hele opluchting.

Terwijl ik dit schrijf schijnt de ochtendzon me tegemoet en zegt: ‘Psst, hey Roel, zin om vandaag te ontdekken hoe schoon schoonheid kan zijn? Zin om te ontdekken hoe diep vrede kan zijn? Zin om vandaag te voelen wat een zegen het is om iedereen die je ontmoet te zegenen in de stilte van je hart?”

Ik denk: “ja Zon, Laat ik vandaag maar eens wakker zijn, temidden van deze wonderlijke wereld. Laat ik maar eens opnieuw beginnen.” Dat lijkt me nu echt een goed idee. En het lijkt alsof de rest van de Schepping volmondig akkoord gaat.

De diepste lessen blijken altijd weer van een stralende eenvoud. Gelukkig maar! 😉

De transformatie is bezig, voor ons allemaal, altijd. Tijd om te kiezen dus…

Geniet van je dag!

Roel