Archives for juli 2009

Nieuw wetenschappelijk pionierswerk

Noa was daarnet nogal bezorgd. “Papa, wie weet word je subiet wel een kabouter”, zei ze terwijl ik, al kabouterdansend in de keuken stond. (om één of andere reden lijken kabouterdansen en vroeg opstaan voor mij nogal vlot samen te gaan. Als ik vroeg opsta, is mijn hoofd altijd gevuld met melodieën, vandaag “don’t worry be happy”, en kan ik niet anders dan mijn lichaam over te geven aan die inner-music)

Maar ik wijk af.

Nu denk ik dat kabouter worden wel wat voordelen kan meebrengen, maar volgens Noa ligt de sleutel tot kabouter-worden in haar geliefde kabouter-thee. Een vreemd goedje dat we kopen bij onze plaatselijke Bio-boer (Noa heeft het vast op de foto hiernaast). Griet bracht het enkele jaren geleden voor het eerst mee, waarna ik het aan een gedegen onderzoek onderwierp. Mijn eerste vermoeden bleek niet correct: er zijn geen sporen van gemalen kabouters in terug te vinden. Dus rest me de conclusie dat het gewoon de favoriete mix is van onze kleine vrienden. Noa is er alvast gek van.

Zij zelf vermoedt dat als ze veel kabouterthee drinkt, ze misschien zelf kabouter wordt. Dat is ze nu aan het testen. Ik ben benieuwd!

Deze papa is alvast reuzefier dat dochterlief op 4 jarige leeftijd zich aan zulk een serieus onderzoek waagt. Experimenteel, transformerend en zeker en vast baanbrekende resultaten mogelijk. Wat het resultaat zal worden, laat ik even terzijde. Op de verpakking wordt niets vermeld over gedaanteveranderingen, maar het zou niet de eerste keer zijn in de menselijke geschiedenis dat mensen gebruik maken van een super-goedje, zonder het te beseffen.

Het vraagt dappere zielen als Noa om de grenzen van het mogelijke af te tasten. “To go where no man has gone before”, de goeie Star-Trek slogan en tevens een super formule voor onze persoonlijke/spirituele evolutie. Noa haar onderzoek is een goed voorbeeld van de moed die het vraagt om buiten de gangbare denkwereld te denken, én het dan nog te doen ook. Sjamanisme ten top 😉 Zéker met het kabouterelement erbij!

Kortom, ik zal jullie op de hoogte houden van verder resultaat.

Nu begin ik me wel af te vragen of ik dit onderzoek moet posten onder de rubriek “innerlijke groei” (lijkt contradictorisch) of “persoonlijke evolutie” (die moet ik dan nog wel aanmaken)…

Je zal wel zien wat het wordt.

Geniet van de wolken,
Roel

ps: Indien je graag op de hoogte blijft van deze blog artikels, kan je rechtsbovenaan inschrijven voor onze blog-nieuwbrief. Reacties kan je hieronder posten.

Reiki: Leraar in Overgave

Elk Reiki-weekend dat ik begeleid leert me telkens over het vertrouwen in het werk, in de energie. Het is wonderbaarlijk hoe deze energie, Reiki,  me de weg toont in wat ik doen heb.

Onlangs, tijdens een weekend Reiki 1-inwijdingen,  was ik met een mooie groep mensen  aan het werk. Tijdens deze weekends werk ik veel in de stilte. Aangezien  het  belangrijk is dat je leert omgaan met deze energie en ik sterk geloof in het belang van de ervaring, laat ik mensen veel per twee met elkaar werken. Eén die ontvangt, de andere die geeft. Nadien wisselen we uit en delen onze ervaring .Het is telkens opnieuw  fijn om te mogen toekijken hoe mensen zo respectvol met elkaar omgaan. En dan weet ik dat het juist  is.

Tijdens één van de  deelrondes voelde ik op een zeker ogenblik hoe gans de groep geconfronteerd werd met moeilijke gebeurtenissen in hun leven. Het ene na het andere toonde zich . Gek genoeg openbaarde zich dat allemaal op hetzelfde moment. Onmiddellijk vroeg ik hulp aan de Reiki-grootmeesters en het veld van Reiki en ik  hoorde dit : “Zing een lied”. En ik dacht: “Een lied? Wat voor lied?” Het antwoord was: “Dat weet je goed genoeg”. Ik ben nogal verlegen om te zingen, maar de boodschap was duidelijk. Dus 10 seconden later zongen we een lied, het eerste dat in me opkwam.  Alles keerde zich, van zwaar beladen, pijn, verdriet,… tuimelden we als het ware in vreugde, verbondenheid, liefde,…..

Tijdens een korte pauze die hierop volgde ben ik even bij het altaar gaan zitten in de inwijdingsruimte. Ik was zo dankbaar en wilde dit graag betonen.

Ik heb veel eerbied voor deze energie en dat groeit nog steeds. Ik heb begrepen dat het een kans is om te groeien wanneer je je met Reiki verbind. Het opent de deur van je ziel. Je eigen schoonheid en liefde ervaren kan soms zeer overweldigend zijn. Dit delen met anderen is een groot geschenk.

En dan ga ik vervuld naar huis, open de deur, kijk naar  mijn kinderen, mijn man, glimlach en besef  heel goed dat dit de geschenken zijn voor het pad dat ik bewandel en dan stroom ik over van dankbaarheid.

Hartegroet,
Griet

ps: Indien je graag op de hoogte blijft van deze blog-artikels, kan je je inschrijven rechtsbovenaan op deze pagina. Reacties kan je hieronder posten.

Zaden voor Voedsel

Reeds verschillende malen ontvingen we dit prachtig initiatief via mails. Omdat we dit graag op onze manier willen ondersteunen, hebben we de informatie van deze mails hieronder gepost. Initiatieven als deze dragen bij tot de nieuwe wereld die zich doorheen en als ons wil manifesteren.

Je kan hieronder dus verdere info vinden, en je kan ook via volgende link rechtstreeks naar de betreffende website gaan: ZadenVoorVoedsel

Hartelijke groet,

Roel en Griet

 

Zaadjes van hoop liggen dagelijks in jouw handen!

Er is een eenvoudige en praktische aanpak om via ons ‘eigen dingetje’ mee te helpen om honger en armoede uit de wereld te helpen. Jazeker!! Met een methode die zooo simpel is, dat je het bijna niet gelooft. Wat een ongelooflijk mooi verhaal dus! Je vraagt je af waarom we hier zo lang overheen hebben gekeken!

Willem van Cotthem, 72 Jaar, maar zo jong van geest en vooral van Hart, dat je er jaloers op wordt..
De Belgische hoogleraar Willem van Cotthem, professor in de plantkunde en 72 jaar jong,  is een tijdje geleden begonnen met het verzamelen van zaden van het fruit en de groenten die wij gewoon dagelijks in de supermarkt kopen en thuis consumeren.
Tatata!! Zaden die wij weggooien, worden door Willem verzameld. Laten we gewoon dit prachtige intiatief nou eens steunen. ‘Seeds for Food’ heet zijn website/initiatief: http://zadenvoorleven.wordpress.com/frengdeites/english/
Voortaan gewoon dus je groente of fruit schoonmaken, lekker oppeuzelen en de pitjes/zaden even apart leggen en daarna afspoelen, goed laten drogen en vervolgens naar Willem sturen. Koop zo’n doos met die minigrip-plastic zakjes, die goed sluiten. Schrijf er met een watervaste stift op van welke soort fruit/groente de zaadjes zijn en evt. details van de soort. En  klaar is kees! Pak een envelop en doe de zakjes erin en stuur ze naar Willem van Cothem, de praktische professor.

Willem van Cotthem zorgt er vervolgens voor dat deze zaden worden verspreid over de wereld en dat de armsten de gelegenheid krijgen een tuintje aan te leggen, mét zaden waar deze mensen normaal niet aan kunnen komen. Ze kunnen ze niet kopen, ze kunnen ze niet betalen, enzo. Terwijl wij ze gewoon in de vuilnisbak gooien.

Wat mij betreft is hij op weg naar de Groene Nobelprijs.
Maar laten we hem gewoon zijn verhaal vertellen:
Een tuintje van jouw zaadjes van de groenten uit de supermarkt!

Ik vraag u geen financiële steun. Het volstaat immers mij af en toe de zaden (pitten) toe te sturen die u aantreft in de vruchten die u zelf wel eens eet : meloenen, watermeloenen, pompoenen, paprika’s, avocado’s, papaya’s, eierplanten (aubergines) en andere.
Spoel deze zaden even in water, laat ze drogen op een bord (niet op een papier, want dat kleeft) en bezorg ze mij (liefst met de naam van de vruchtensoort die u meestal bij de aankoop vindt, bv. op een etiketje).
Hoe meer zaden, hoe liever, want het gaat om duizenden familietuintjes in Afrika, Azië en Zuid-Amerika en we willen alle families het plezier bezorgen van “uw” pitten te kunnen uitzaaien. Zo draagt ieder van u rechtstreeks bij tot het succes van ons project.

Maar daar blijft het niet bij. We willen dit systeem ook verder toepassen voor veel humanitaire projecten over de hele wereld. We rekenen daarbij op de belangstelling voor deze methode bij allerlei ontwikkelingsorganisaties (bv. NGOs) en privé-initiatieven.
  Tot nu toe kwam een hoeveelheid zaden terecht op 4 verschillende projecten :
  De vluchtelingenkampen van de Saharawis in Z.W. Algerije (UNICEF)
  De plattelandsbevolking van Malawi / Zuidelijk Afrika (Patrick DIMUSA)
  De plattelandsbvolking van Tamil Nadu / Zuid-India (Rotary Antwerpen / SCAD)
  De dovenschool van Ouahigouya / Burkina Faso (Sensorial Handicap Cooperation – SHC)

Wie denkt dat deze methode nuttig kan zijn voor een of ander project, kan mij gerust bellen of schrijven. We zien dan samen wel hoe we onze acties kunnen bundelen.

Voor ons staat het vast, het project ZADEN VOOR VOEDSEL kan uitgroeien tot een wereldwijd initiatief omdat alle burgers in de rijkere, ontwikkelde landen, jong en oud, van senioren tot kinderen er kunnen aan meewerken. Hoe klein ook uw bijdrage moge wezen, hoe klein ook het pakje zaden dat ons toegezonden wordt, het zal altijd rechtstreeks leiden tot een verbetering van de levensstandaard van de armsten, zonder enige organisatorische of administratieve hinderpalen. Want : UW ZADEN KOMEN REGELRECHT BIJ DE ARMSTEN TERECHT. Men kan geven zonder lief te hebben, niet liefhebben zonder te geven.

Zo helpen we samen de honger en de armoede uit deze wereld.

Van harte dank voor uw steun.
Willem.

  Prof. Dr. Willem VAN COTTHEM
  Beeweg 36
  BE-9080 ZAFFELARE
  Belgium
  Tel. +32 9 356 86 16
  willem dot vancotthem at gmail dot com

blogs:
www.desertification.wordpress.com  – (English)
www.containergardening.wordpress.com  – (English)
www.secheresse.wordpress.com  – (French/Français)
www.jardinagecontainer.wordpress.com  – (French/Français)
www.zadenvoorleven.wordpress.com  – (different languages/langues différentes)
www.seedsforfood.org  – (English)
http://zadenvoorvoedsel.blogspot.com  – (Nederlands)