Archives for mei 2014

Vorige zaterdag hielden we één van de meest vervullende open Vuurloopceremonies tot nu toe, met een groep enthousiaste deelnemers die maar bleef vuurlopen, keer na keer.

De vlammen hadden hun licht vrijgegeven en een middag lang onze gebeden, intenties en balast met gulzige gloed omarmd. Er heerste een sterke focus in de groep, die zich ontwikkelde tot moed en ontvankelijkheid tegelijkertijd.

In de groep waren een jongen van 12 en zijn zus van 9 jaar oud. Hun aanwezigheid vervulde mijn hart de gehele dag. Zoveel zuivere woorden spraken ze, recht vanuit het hart, alsof het spreken tot de vlammen en het luidop bidden en wensen een vanzelfsprekendheid voor hen is.

Op één moment was ik samen met hen, hun moeder en nog een andere deelneemster in een groepje. We gaven druppels water aan het vuur voor de dingen die we wilden loslaten. De jongen nam wat water en gaf het aan het vuur: “Ik laat los, mijn angst dat de wereld vergaat van alle vervuiling”, een gebed dat iedereen in de groep enkel kon bevestigen. En zo bleven ze maar bidden die twee, voor de dieren, de mensen, de andere deelnemers in de groep.

Die avond, bij het schemerduister, wandelden en dansten de allen over het vuur. Ik legde 5 verschillende kolenbedden, waarvan de laatste opgedragen was aan het grotere geheel. De twee kinderen bleven maar lopen over de kolen, meteen aanschuivend in de rij om opnieuw te kunnen. Maar in het vuurlopen hoorde ik hun intenties, voor de wereld, voor zichzelf, voor vrede en voor liefde. En met elke voet die eenieder van de groep op de kolen zette, werd mijn hart nog voller en vredevoller. De drums en stemmen zongen, de hemel was zwaar van wolken, de kolen gloeiend en biddend, samen met al onze harten.

Het laatste kolenbed eindigde, het meisje stond voor de kolen. Iedereen in de groep klapte, vol dankbaarheid en enthousiasme voor zo’n mooi ritueel. Het meisje zei: “Nog een laatste keer”, en ze liep over de kolen. Terwijl ze bij haar moeder ging staan liep haar broer over de kolen. Ik zag haar kijken, aarzelen, om dan toch weer naar het begin van de kolen te rennen, ze ademde diep in en zei “Ok, dan nog eens een laatste keer”.

Met deze 2 mooie zielen die over het vuur lopen, keer na keer, kan ik niet anders als zeker te zijn dat stralende lichten ons zullen gidsen naar een steeds mooier wordende toekomst, waar we alle kunnen leven vanuit het hart en het beste van onszelf eindeloos kan blijven groeien. Ik kies er voor om dat geloof te blijven voeden, altijd.

In deze wereld van snelle verandering is het essentieel je te richten op wat onveranderlijk is: de pure levensvonk, het tijdloze gebed van verbondenheid en de stilte die ons allen draagt.

Het is op ceremonies als deze dat de gemeenschap kan drinken van de kracht, waar mensen onvoorwaardelijk elkaar steunen, toejuichen en terugkeren naar de essentie. Maar deze keer waren de kinderen opnieuw een grote leraar, in hun spreken van gebeden, hun oprechte kracht en puurheid die alle harten vernieuwt.

Met dit alles nog steeds gloeiend in mijn hart, kijk ik uit naar de start van Initiation met Peggy Dylan komende zondag, waarin we 7 dagen lang met deze vuurloop-meester zullen groeien in leven, de ziel en de kracht van ware transformatie. We komen samen met een mooie en sterke groep mensen, om diep te duiken in de eigen creatiekracht. Dat is wat mij vervult en vreugde schenkt en dat is dus wat ik wil voeden.

Ik geloof dan iedereen het innerlijk vuur moet koesteren. Maar vooral: Hoe het vuur ook moge branden bij jou, geef het door aan anderen!
hartegroet
Roel

Ik kijk nog steeds met een warm hart terug naar de herinnering aan de warme vlammen.
2 weken geleden staarde ik uren in de vlammen van Grootvader Vuur, die me met elke adem meer leek te overspoelen en aanroepen tot diepere overgave. De avond was stil, de gebeden van de groep mannen waren krachtig. Eén voor één stapte deze mannen naar voren, om luidop te spreken en zonder angst de gebeden van het hart vrij te laten. Het was alsof elk gebed me lichter maakte, en de zwaarte die zich in mijn wezen had genesteld verdreef. Het is een uitzonderlijke zegen om zulke diepe momenten van delen en intense focus en gebed te kunnen bijwonen. Nog steeds voel ik me gedragen door het nazinderen van die unieke cirkel waarin het vuur ons allen optilde, een mannen vuurceremonie van en voor het hart.

De laatste maanden zijn van de meest belastende maanden in mijn leven geweest, door alle verbouwingen bovenop ons alreeds heel drukke leven. Ik heb momenten gekend dat ik de last van alle verantwoordelijkheden op me voelde wegen, of me voelde alsof ik uit balans was op één manier of het andere, uit het centrum gebracht door de drukte van dit bestaan.

Het vuur hielp me om opnieuw terug te keren naar het centrum van dankbaarheid en gebed, maar hielp me ook om los te laten wat voorbij was, en de fouten of percepties van fouten te laten gaan, om terug te keren naar dit ene heilige moment van waaruit alles start.

Het is goed om deze helende warmte van Vuur te danken in deze tijden van verandering. Het is goed om samen te komen in foccs, intentie, gebed en healing.
We zijn allen aan het groeien, en het samenkomen om het heilige vuur te ontsteken is een grote zegen.

Dus steek het heilig vuur aan vrienden, en verzamel een familie van harten rondom jou! Vuur is een magische bondgenoot voor mensen die dromen willen waarmaken, een versterker van energie. Deel met elkaar en maak je intenties sterk. Het vuur is een bron van kracht, van leven, van liefde. En ook in tijden van onbalans kan je ontdekken dat Vuur een grote healer is, wanneer je je hart opent. De reis van healing is zoveel rijker wanneer ze gedeeld wordt met anderen en het is goed weer rond de vuren te verzamelen. Het is van daaruit dat de zaadjes van het paradijs met kracht en spirit geplant kunnen worden.

Dus laat je leven de vruchtbare aarde zijn!

De komende periode voor de zomerstop zullen wij opnieuw samenkomen om het heilig vuur te ontsteken. Als je graag onze cirkels vervoegt, wees dan van harte welkom.
– Volgende week zaterdag houden we een nieuwe Vuurloop ceremonie
– volgende week zondag een open Zweethutceremonie
– op 1 juli INITIATION met Peggy Dylan, de vuurtransformator bij uitstek
– en op 10 juni een nieuwe Open Vuurceremonie

Ik hoop dat je op je eigen manier een vuur mag uitdragen, dat de zwaarte optilt en de harten verlicht. Het is niet alleen zo dat we dit allen nodig hebben, maar ook dat we zo elkaar versterken en voeden en terugkeren naar een cirkel van ware kracht.

Laat het schijnen!
Hartegroet,
Roel