“Zij is gek”, wordt soms gesproken, en niets is minder waar… maar haar tegen houden zou haar alleen maar kortwieken in het delen van de liefde die ze draagt, veilig en geborgen, en deelt als vanzelf….en met zovelen.
Wat hou ik van die momenten waarop ik vrij kan surfen op de golven van het leven. Waarop mijn geliefden vertoeven in het land van de dromen, en de stilte van de nacht mij fluistert dat de tijd rijp is om te volgen waar de ziel zo naar verlangt….ik me geen zorgen hoef te maken dat ook maar iemand zich afvraagt wat leeft in mij dat ik me zo gedraag.
Die momenten waarop ik in de nacht mijn laptop open en op zoek ga naar wat het mysterie me vertelt….overtuigd dat het zal spreken doorheen de beelden die verschijnen op dit kleine witte scherm. Of is het de maan die me roept en wiens stem ik ontvang, mijn sjaal doet omslaan om te dansen en te zingen in haar heldere witte licht dat me omarmt in deze magische bijzondere nacht. In de stilte van deze kostbaarheid zijn het de sterren die begrijpen, dat wat voor velen ongrijpbaar is…
Het zijn die momenten waarop het leven geen zorg nodig heeft en me uitnodigt om helemaal mezelf te zijn…
Zo af en toe is goed om jezelf die ruimte te geven en af te wijken van het schema dat je zelf hebt opgebouwd. Je terug te trekken en los te maken van alle verantwoordelijkheden die je soms zo achtervolgen. En terug die gekte te voelen die vrouwen zo verbindt.
Niemand heeft schuld aan dit gebeuren of is oorzaak van dit verlangen. Het is gewoon de vrouwelijke ziel die wil bewegen, onstuimig als de golven van de zee, wil dansen in de gekte van de wervelende wind, wil rusten in de armen van de stille nacht.
“Zij is gek”, wordt soms gesproken, en niets is minder waar… maar haar tegen houden zou haar alleen maar kortwieken in het delen van de liefde die ze draagt, veilig en geborgen, en deelt als vanzelf…en met zovelen.
Daarom, als dit verlangen je roept, wees dan wild of krachtig of juist heel stil, maar volg de roep die leeft in jou en adem in met teugen de vreugde van dit gekke spel! Het maakt je mooi en bijzonder en herinnert je eraan dat je mag zijn zoals je bent. Dat kind, dat veulen of die gekke vrouw. Mystiek of ondoorgrondelijke of gewoon eenvoudigweg jezelf.
Hartegroet,
Griet.
“Na negen jaar verscheen mijn grote liefde en we stonden versteld van de komst van een man in ons midden. Als een vreemde eend in de bijt vond hij zijn weg en hij was moedig en bleef. En begreep dat dit huis verbonden was met vrouwelijke schoonheid en kracht, en daarom schonk hij ons de vijfde vrouw in huis. Een prachtige dochter met helderblauwe ogen.”
De tijd die ik samen met mijn kinderen beleefde kende ups en downs. Ik herinner me hoe we mekaar aanmoedigden om zo hoog mogelijk uit de zetels te springen, luidkeels meezingend met Andrea Bocelli zijn Conte Partiro. We doken als dolfijnen in het zelf gegraven zwembad, bouwden kampen met nieuwjaar waar we de nacht in doorbrachten, sliepen samen in één bed als het te koud was,…. gaven troost waar nood was, brachten ontbijt op bed, wandelden zo snel als we maar konden op ons afgelegen weggetje om de pijn die we soms voelden bij elke stap achter ons te laten. 
En weer veranderde het leven en we leerden over het openen voor de man in ons leven. Een zoektocht met vele paden en gaandeweg ontstond er steeds meer begrip en dankbaarheid en omarming voor het mooie samenzijn. Het zusterschap omarmde de broeder en wat ontstond was ware liefde.
Mijn jarenlange werk met vrouwen vond zijn oorsprong door het werken met honderden vrouwen in mijn healingspraktijk en de vele lessen met leraren in binnen en buitenland rond de integratie van de godin. Het leven zorgde ervoor dat ik genoeg uitdagingen kreeg om dit werk te integreren. Dit gaf geboorte aan de impuls om krachtige vrouwencirkels te ontwikkelen, waarin elke vrouw deze stap in zichzelf kan zetten en er in groeien. 