Wakker worden is ontwaken in de verwondering van het leven.

Wat je geschonken wordt zijn uitnodigingen om te reflecteren en te voelen wat werkelijk in je leeft.

De ochtendzon schenkt me vreugde en doet magie in me ontwaken.

Het lied van de vogels tovert een glimlach en ik voel vriendschap en dankbaarheid.

De warmte van ons huis schenkt me vertrouwen en het gevoel dat er voor me gezorgd wordt.

En mijn eerste glas water herinnert me eraan hoe kostbaar het leven is.

Laat vandaag die magie, die dankbaarheid, die verwondering in je ontwaken.

Er wordt je zoveel geschonken.

In liefde verbonden,
Griet

De mijne begonnen als het kleine meisje, wachtende op de prins op het witte paard.

Zovele verwachtingen leefden er in mij, klaar om mijn toekomstige partners ermee te bevruchten..

Met een beetje weemoed heb ik begrepen dat het heel moeilijk zou zijn voor deze moedige krijgers, om ook maar te beginnen dat paard te vinden, zo wit en zo vol kracht…

Het leven begon te veranderen toen ik bereidheid voelde om de verhalen stilletjes terug te schenken aan het universum, mijn verwachtingen begonnen te vervagen alsook de gedachten over mezelf en diegenen die me omringden.

Het aanvaarden van het nu gaf me rust. En nog steeds beoefen ik dat. Er is niets mis met wat er nu is, er is geen verhaal in de toekomst en het verleden is reeds voorbij. Er is alleen dit moment. En in dit moment schrijf ik.

Het oogt misschien allemaal eenvoudig, maar dat is slechts een idee. De realiteit maakt dat ik nog steeds dit pad intens beoefen, steeds meer en meer, want het leven daagd me uit, telkens opnieuw.

Soms voelt het vreugdevol, soms verdrietig, soms bevrijdend en soms zo radeloos alleen. Ze tonen zich allemaal, deze intense gevoelens en ik leer ze te omarmen en daarin terug te keren, telkens opnieuw, naar dit enige moment.

Ik wens je vandaag ruimte toe om te kunnen vertoeven, af en toe, in dat ene moment.

Dat het je mag verrassen en verwonderen en laten voelen hoe mooi je bent!

Hartegroet,
Griet.

Wat als we beslissen,
alleen vandaag
en alleen in dit moment
om in stilte verbonden te zijn
met wat er nu is
er naar te kijken
het te omarmen
en het dan te laten gaan.
Niet door er mee te werken
maar gewoon door er stil bij aanwezig te zijn.

Ik wens je rust in het stille nu.

Namasté,
Griet.

Wanneer het leven trekt en duwt en je het gevoel hebt dat je geen richting meer vindt, dan is het goed om je te verbinden met de krachten van de natuur.

Stil bij het water zitten, met je rug tegen een boom leunen, in de stilte van de nacht en verbonden met het licht van de maan, in de warme kracht van de zon,…

Allen schenken ze ons kracht, inzicht, helderheid, zuivering, warmte,…

Wees verbonden vandaag,

Hartegroet,
Griet.

With beauty before me, I walk,
With beauty behind me, I walk,
With beauty above me, I walk,
With beauty all around me, I walk,
With beauty within me, I walk,

It is finished in beauty,
It is finished in beauty,
It is finished in beauty,
It is finished in beauty.

Het laatste vers van de Night Chant van de Navajos, the Yeibechai.

Laat ons vandaag wandelen in schoonheid.

Hartegroet,
Griet.

Ik denk dat velen onder ons verlangen naar meer intimiteit in hun leven. Naar de mogelijkheid om meer verbonden te kunnen zijn met anderen, zo heb ik dat toch begrepen. Het innig innerlijk samen zijn…

Er zijn vele wegen om die verbondenheid te ervaren en ik geloof dat dit verlangen voor velen een uitnodiging is geweest om het pad van spiritualiteit te beginnen bewandelen. Om een staat van zijn in een relatie te beleven die groter is dan het zelf en extern aan het zelf en die begeleiding, rust en sereniteit biedt. In connectie met spirit.

En ook hier wordt zo vaak het tekort in handen van een geliefde gelegd en opent het pad van het grote slachtoffer zich. Een uitnodiging om te dolen en te zoeken en te verdwalen in de hoop ergens of bij iemand anders deze waarden te vinden.

Ik geloof dat het vermogen om intimiteit te beleven in eigen handen ligt. En ik schrijf deze woorden vanuit mijn menselijk begrijpen, maar op één of andere manier resoneren ze met de waarheid van mijn zijn. Vanuit dit denken deel ik ze graag met jou.

Intimiteit gaat over delen en ontvangen. Kan ik mijn realiteit delen met een ander en evenzeer de realiteit van een ander ontvangen… zonder oordeel. Mag iemand zijn wie hij is? Zelfs onbeholpen en helemaal anders en soms onbegrijpelijk en niet te verstaan. Maar kan ik die realiteit ontvangen?

En stel dat we oefenen en beoefen steeds opnieuw, met vallen en opstaan. En we beginnen te ervaren dat de ander werkelijk zichzelf mag zijn en dat elke verantwoordelijkheid om de ander te veranderen slechts een illusie is waar we misschien een leven lang in gedoold hebben?

En we komen werkelijk dicht bij elkaar en voelen verbondenheid en ondersteunende kracht en ook nog begrip.

In mijn beleving en in mijn leven heeft dat me naar de wonderlijke dieptes van verbondenheid gebracht waarvan ik het bestaan soms niet durfde dromen en waarin een kracht die veel groter was dan mezelf zich zo begon te tonen.

En geloof het of niet, maar zij toonde zich in het kleed van enorme vreugde!

Maar laat voor nu de eerste stap er één zijn van aanvaarding. En daarom deze magische zin: “Mag …….. zijn wie hij of zij werkelijk is?”. En ik hoop dat het antwoord dat je daarin kan vinden een wonderlijke “ja” mag zijn.”

En dan laat je los en glimlach je en je omarmt.

Daarom, laat vandaag wonderlijk verrassend zijn.

Geniet van het pad.

Hartegroet,
Griet.

En soms laat je los
onverwachts
vanuit een beweging die niet langer verbonden is
met je denkende of zoekende geest.

Maar komende van diep van binnen
gestuwd door een ongekend weten
waarvan je voelt
doorheen alle verscheurdheid
dat dit wijsheid is.

Wandel in de gratie ervan vandaag!

In liefde,
Griet.