Ik zat ooit in een zweethutceremonie van een oude medicijnman. Hij sprak over de noodzaak ons te laten raken in het hart. Zijn woorden openden mijn hart nog meer voor de kracht van de cirkel, de kracht van het gebed.
Naarmate jaren verstreken en ik mijn persoonlijk werken met sjamanisme, rituelen en gebed verdiepte, ben ik beginnen beseffen hoe fundamenteel het is om ons hart altijd open te houden. We komen zo steeds meer in contact met de realisatie dat ons hart als een bedding is, waardoor het leven vrijuit kan stromen, als we het toelaten. En dit is iets dat moed vraagt, de moed om te vertrouwen en te omarmen, de moed om ons niet langer te verstoppen of af te sluiten.
En naarmate ons hart verder opent, leert het leven ons de diepere verbondenheid. We leren de wereld te omarmen, met al haar vreugde en tranen, schoonheid en haat. We zijn niet langer bang, want we vinden het vuur in het hart, dat altijd blijft branden, wat het leven ons ook brengt. Maar bovenal brengt het open hart mensen op ons pad, die de liederen van hun wezen samen willen laten klinken met de onze.
Het open hart spreekt tot ons en nodigt uit om samen de cirkel van het leven te vormen zodat er draagkracht is voor allen die in nood of eenzaam zijn.
Laat onze gedachten, woorden en handelingen de schoonheid van ons hart zichtbaar maken. En laat dit ons ware gebed zijn.
Hartegroet,
Roel