Anam Cara Blog

Het vuur brandt en knettert doorheen de stilte van de nacht. De maan verlicht de gezichten van mijn lieve zusters en ik glimlach dankbaar om dit warme samenzijn. Ik open me om te luisteren en te ontvangen….een lied, een gebed, een inzicht….

Samen met alle vrouwen bereiden we de vuurplek voor op de nachtwake die we samen zullen ingaan. Het hout ligt klaar, het altaar is opgebouwd, slaapzakken, dekens en matjes zijn gespreid,…

Rondom de cirkel van vuur hangen de gebedszakjes met persoonlijke intenties. Gebeden voor onszelf, voor dierbaren, voor de aarde. In de cirkel staan er kommetjes met Thuya, wiens takjes we gebruiken om oude pijnen, patronen of ziektes achter te laten door ze aan het vuur te schenken.

Het vuur wordt aangemaakt, we verwelkomen de kracht van het Oosten, binnen het sjamanisme staat deze kracht voor het nieuwe begin, het nieuwe leven. We trommelen en zingen en gaan de stilte in van de nacht. De geluiden van de wereld reizen voor even nog met ons mee…

Af en toe klinkt er een lied, soms zingen we mee, soms wordt er alleen maar geluisterd. Verder is er alleen het knetteren van het vuur. De nacht lijkt eindeloos en dat doet deugd.

Ik ben stil en vrij van gedachten. Het is aan mij om het vuur te hoeden en ik doe dat met veel zorg. Mijn innerlijke dialoog met Tatewari, grootvader vuur, is levendig en spreekt over dankbaarheid. Ik mijmer en duik in de schoonheid van mijn leven. Ik glimlach en met mijn ogen streel ik de haren van de vrouwen in de cirkel. Het is stil, iedereen slaapt, er is rust. Ik voel me rijk en licht.

Er is een goddelijk licht dat leeft in de ziel van elk van ons en dat resoneert met het goddelijke licht van de ziel van moeder aarde. Wat er in ons leeft, leeft in alles, en wat er is in alles, leeft in ons. Het is tijd om wakker te worden, recht te staan en deze waarheid te leven.

Ik leg een nieuw stuk hout op het vuur met de intentie dat we collectief mogen ontwaken, dat we wakker worden in dit nieuwe bewustzijn.

Ik neem terug mijn plaats in in de cirkel en zoek de warmte van mijn slaapzak op. Ik geef de borstel om het vuur te hoeden door aan de volgende vrouw, mijn taak zit er op. Met mijn ogen gesloten ontstaat een nieuw lied dat ik zachtjes neurie doorheen de nacht, een lied voor de bomen, de vogels, de bloemen, het water, de kinderen,….. een lied dat gaat over zorgzaamheid, verbondenheid en liefde. Van dankbaarheid voor al wat is.
Hartegroet,
Griet.

Sisterhood is een nacht van gebed, liederen en diep luisteren. Het is een samenzijn in de natuur dat je herinnert aan de eeuwige verbondenheid met de aarde en haar wijsheid en de poort opent naar het oude innerlijk weten.

We stappen vrijdag door de poort van het Oosten, het ontwaken, het nieuwe leven. Deze nacht is een warme uitnodiging om samen deze poort te betreden. Wil je graag mee met ons waken en bidden, klik dan hier om je in te schrijven.
Deze ceremonies zijn deel van de Anam Cara gift economy werking en dus op donatiebasis.

“Generaties na generaties dragen vrouwen de pijn van onderdrukking, misbruik, onmacht, onbegrip,… in zich. Het weerhoudt hen ervan om oprechte en liefdevolle relaties aan te gaan. Het maakt hen angstig en onzeker en is dikwijls de oorzaak van ingetogen, onuitgesproken kwaadheid.
Het is echter onze taak om te leren over vergeving, over goedheid en geloof en te vertrouwen dat de nieuwe tijd nu is.”

Het leven was niet min met me, zo ervaarde ik dat toch jaren geleden. Zoekende naar de liefde ervaarde ik een leegte die op geen enkele manier in te vullen was.

Ik stapte van de ene relatie in de andere, opende mijn hart voor zover ik dat toen kon, en ervaarde telkens opnieuw hoe ik in groot verdriet terug kwam bij mezelf. Een verhaal dat eindigde en steeds weer opnieuw begon. Een eindeloze cirkel.

Nu, na 12 jaar samenzijn met de man die ik mijn echtgenoot en geliefde mag noemen, weet ik dat een relatie bedoeld is om te groeien. Het is een samenzijn van 2 zielen die besluiten om samen het pad te wandelen, met als doel door te groeien tot wie ze werkelijk zijn en het beste dat leeft in elk van hen naar voor te brengen. Zij nodigt je uit te leren hoe je mekaars supporter, spiegel, beste vriend en geliefde kan zijn. Je krijgt alle ruimte om te oefenen in het loslaten van projecties en door te groeien tot dat moment waarop je mekaar echt kan ontmoeten. Zodat je vrij van twijfel, angst of verlangen in mekaars ogen de liefde kan omarmen en dankbaar kan zijn voor elk gedeeld moment.

Het is daar dat je kan rusten in de warme bedding van dankbaarheid en grote liefde voor dat prachtige wezen dat je bent.

Relaties zijn een uitnodiging om oude pijnen te helen zodat het verleden de vruchtbare bodem kan zijn waarop in het heden het nieuwe zaad kan worden gepland.
Generaties na generaties dragen vrouwen de pijn van onderdrukking, misbruik, onmacht, onbegrip,… in zich. Het weerhoudt hen ervan om oprechte en liefdevolle relaties aan te gaan. Het maakt hen angstig en onzeker en is dikwijls de oorzaak van ingetogen, onuitgesproken kwaadheid.
Het is echter onze taak als vrouw om te leren over vergeving, over goedheid en geloof en te vertrouwen dat de nieuwe tijd nu is.

De aarde vraagt ons om de verbinding met de helende en scheppende kracht die huist in elke vrouw terug levend te maken. Zodat zij kan ingezet worden voor haar genezing.
Wij zijn verbonden met de cyclussen van de aarde, eb en vloed, de standen van de maan,…en die cyclus leeft in elke vrouw. De vrouw is de aarde en wanneer zij heelt, heelt ook de aarde.

De rituele vrouwencirkels zijn bijeenkomsten waarin je terugkeert tot die essentie. Waar je het leven achter je laat en geniet van het stille samenzijn. De warme en veilige ruimte nodigt je uit om te luisteren naar wat er door je wil spreken. Via ritueel brengen we heelheid in ons leven en dat van onze voorouders. Onze gebeden zijn voor de aarde en allen daarmee verbonden. In liefde zijn we samen. En onze liederen weerklinken in de stilte van de nacht.

Hartegroet
Griet.