Velen van ons ervaren op een bepaald moment dat het leven dat we tot hiertoe geleefd hebben geen voldoening meer geeft. Het gevoel dat er een andere weg is kan zich soms zo duidelijk aandienen, dat we besluiten om onze zoektocht te starten.
Wanneer we ons dan openen voor nieuwe mogelijkheden komen die als bij wonder vanzelf op ons pad. Het lijkt dan alsof ons oog valt op dingen die we voorheen nooit konden zien.

Ik heb vroeger vele vormen van dans gestudeerd telkens met de nodige frustratie erbij dat mijn lichaam niet beantwoordde aan de nodige lichaamsbouw die daarbij hoorde. Tot mijn oog viel op nieuwe vormen waarin ik in vrijheid mezelf kon zijn en leerde mijn lichaam te aanvaarden en te eren voor alle mogelijkheden dat het me bood. Ik herinner me nog dat ik op een bepaald moment een flyer vond waarop een workshop in Zwitserland werd aangeboden. In eerste instantie vroeg ik me af wie in godsnaam zo ver reisde om een workshop te volgen. Gek genoeg was ik enkele maanden later één van de deelnemers en ik kan je wel vertellen dat deze ervaring voor mij een nieuwe wereld opende.

Op een bepaald moment ervaarde ik dat mijn leven opgedeeld was in twee delen: het oude leven dat ik losliet en het nieuwe waarin ik mezelf helemaal terug vond. Ik heb lang het gevoel gehad dat ik met dat oude stuk niets meer te maken wilde hebben. Wat me toch bleef achtervolgen, was dat ik uit dit oude leven drie kinderen meedroeg, waarvoor ik enorm dankbaar ben. En zo voelde ik meer en meer dat er iets niet klopte in mijn denken rond heel dit gebeuren.

Ondertussen heb ik begrepen dat het belangrijk is de brug te slaan tussen beiden. Het oude te zegenen en de kwaliteiten die we daarin ontwikkeld hebben mee te nemen in wat we dan onze nieuwe werkelijkheid noemen.

Misschien had je wel een leidinggevende functie, was je fotograaf, lesgever, poetste je elke dag kantoren, werkte je in de tuinbouw of was je hoofd van een architectenbureau… en misschien doe je dat nog steeds.
Wanneer de wijze waarop je met alles omgaat verandert, gebeurt het vaak dat je het gevoel krijgt niet langer te kunnen functioneren binnen het leven zoals het was. En soms is het inderdaad tijd om deze activiteiten te verlaten.

Maar anderzijds is het belangrijk te beseffen dat je, tijdens deze ‘oude werkzaamheden’, veel geleerd hebt en dat ze de nodige stap waren om tot hier te komen. Waar je ook bent, je manier van aanwezig zijn in wat je doet, kan een heel positieve invloed hebben op iedereen om je heen.

Je dag beginnen met de intentie om iedereen die je vandaag ontmoet een warme glimlach te schenken opent harten. Een bloemetje op kantoor, een kristal dat je een mooie plaats geeft, de keuze om vanuit bezieling naar alles te kijken… verzin maar zelf.

Zoveel mensen staan klaar om de nieuwe wegen te bewandelen en misschien ben jij wel degene die hen uitnodigt met een simpel gebaar om die eerst stap te zetten. En hierdoor verander je misschien wel een mensenleven.

Uit ervaring weet ik dat het niet eenvoudig is om binnen een structuur die jij als ‘oud’ ervaart, op een nieuwe manier aanwezig te zijn. Het was voor mij een grote leerschool om mezelf te durven zijn in een wereld waarvan ik dacht dat ik alleen stond.

Voor ik besloot om me volledig te richten op het begeleiden van workshops en individuele healing consulten, heb ik jaren in het onderwijs gewerkt. Ondertussen ben ik erg dankbaar dat ik twee van mijn vroegere collega’s heb mogen inwijden in de Usui Reiki traditie.

Ik ben hen vooral dankbaar voor wat ze mij tonen en de moed die ze opbrengen om binnen het onderwijs hun nieuwe zelf te zijn. Ik heb veel respect voor het  werk dat ze doen.

Een andere Reiki student (om haar dan even zo te noemen) werkt ook in het onderwijs.  Ze vertelde me hoe ze haar handen legt op kinderen die zich pijn deden en zich alleen voelen. En hoe ondertussen de kinderen naar haar toe komen en zonder woorden haar hand nemen. Als dit niet mooi is!  Wat een  wonderbaarlijk werk, vanuit een stil weten en diep aanvoelen. Daar word ik dan heel stil van.

We zijn allemaal samen onderweg en de bestemming is voor iedereen hetzelfde. Wat een fantastische reis!
Deel dit met anderen, laat ze deelgenoot zijn van wat jij reeds leerde. Neem handen, zie graag, schitter, toon je kwetsbaarheid en heb lief. Welk mooier geschenk kan je nog delen?

We zijn allemaal op reis en de bestemming is voor ieder van ons dezelfde. Open mee de cirkel zodat iedereen zijn plaats daarin kan vinden, zodat we samen thuis kunnen zijn.
Dit is wat wij trachten uit te dragen en leven, in alles wat we doen en delen. Thuiskomen in ons leven op Aarde, thuiskomen in de cirkel. Iets waar we nog vaker over zullen schrijven, op weg naar de Familie van Licht.

In liefde,
Griet.

>> Reacties kan je hieronder posten.

>> Voor de Blog-Nieuwsbrief kan je rechtsbovenaan deze pagina inschrijven. Zo blijf je via mail onmiddellijk op de hoogte telkens wanneer er een nieuw artikel op de Anam Cara Blog verschijnt.

>> Voor de maandelijkse Anam Cara – Nieuwsbrief kan je inschrijven op deNieuwsbrief-pagina. Deze Nieuwsbrief geeft een ruim overzicht van onze aktiviteiten, projecten en artikels.