Ik herinner me het moment waarop ik een stem hoorde die me vroeg: “Ga je ervoor of niet?”
Negen maanden later hield ik mijn mooie, blije, grappige, wijze dochter Noa in mijn armen.” En was de keuze juist? Wees maar zeker, een geschenk waar ik nog elke dag dankbaar om ben.

Eens hebben je ouders ook die keuze gemaakt, bewust of onbewust, en daar ben jij dan het resultaat van. Het vervolg van het verhaal is iets anders, een tijdje zijn het je ouders die de richting bepalen, maar de uiteindelijke weg bepaal je helemaal zelf.

Elk moment, elke dag wordt bepaald door keuze, klein of groot.

Zal ik opstaan of nog even blijven liggen?
Blijf ik trouw aan mijn beslissing van gisteren, of heeft de nacht me andere inzichten gegeven?
Begin ik mijn dag met een grote glimlach?
Open me ik voor andere mogelijkheden, of blijf ik in het land van controle en zekerheid?
Het niet kunnen nemen van een beslissing kan tergend veel tijd in beslag nemen. Besluitloosheid is een kind van de angst.

De angst om iets te missen, iets fout te doen, niet goed bevonden te worden.
Ik ken dat zelf heel goed. Omringd door alle stemmetjes die soms door mijn hoofd jagen… “Zal ik stoppen, of neen, toch maar rechtdoor… Ik had wel kunnen stoppen… Waarom heb ik dat nu niet gedaan…..Ik heb te weinig tijd om om nog om te keren, of kan ik misschien tijd winnen door iets sneller te gaan….” Eindeloze ikjes die je alleen maar meer en meer in het land van chaos brengen.

En wat maakt nu net het verschil?

Er zijn zovele momenten in het leven van een mens waarin je gelooft dat je niet juist hebt gehandeld, dat je de kern miste, dat je te laat kwam omdat je de verkeerde keuze maakte… Had je maar dit, of had je maar dat… dan had dit nu niet geweest wat het is…

Het brengt je tot niets, het put je uit, maakt je radeloos verloren.
Gemiste kansen bestaan niet, fouten zijn slechts een dwaling van het ego. Ze nodigen je uit tot groei, en dagen je uit tot de nieuwe volgende keuze. Ze maken je soepel, houden je beweeglijk en zijn leraars in overgave. Fouten zijn er om te herstellen, niet meer dan dat.

Daarom is het goed te leren over vertrouwen en het geloof dat er een goedheid bestaat die je altijd omringt.

We leven in een tijd van het openen van het hart. Dit is een keuze die voor ons is gemaakt, zij behoort bij het Goddelijk plan. Het beroert onze planeet, en dwingt ons om oude percepties en overtuigingen achter ons te laten.

Het is een grote kunst om elke projectie in de buitenwereld los te kopelen, terug te schroeven naar je eigen innerlijk wereld en je daarin te openen voor heldere visie. Dit vraagt soepelhied, bereidheid, en loslaten van de dwang om te weten. Het is een kunst om telkens opnieuw te kiezen voor het pad van liefde en het openen van je hart.

Liefde voor jezelf, liefde van en voor de ander.
Het is de eerste keuze en ook de laatste op je pad. Je leven toewijden aan het leren over liefde en het openen van het hart, begint bij het vinden van vrede in jezelf. Een eerste stap in een boeiend, avontuurlijk en vooral leerrijk leven.

Wandel in gratie en in schoonheid.
Blessings,
Griet.