Geschiedenis van Vuurlopen
door Peggy Dylan (vertaald door Roel Crabbé)
“De enige échte ontdekkingsreis bestaat niet uit het zoeken van nieuwe landschappen, maar uit het ontvangen van nieuwe ogen" - Marcel Proust
>>> In Juni 2014 begeleid Peggy Dylan te Anam Cara: SUNDOOR INITIATION;
Practical Mysticism for Personal Mastery
>>> Overzicht van de Open Vuurloop ceremonies in Anam Cara
>>> Overzicht van de Tatewari - Vuurhealing intensieve op 8&9 maart 2014
De geschiedenis van Vuurlopen
Vuur-verering beoefend als een rite van de zuivering, genezing, initiatie en transcendentie is een rode draad in de culturele tapijt van onze planeet. Vele stammen hadden, of hebben, rituelen en ceremonies om het heilige aspect van vuur ter eren, en diens geschenken en macht te erkennen. Vuurverering en vuurlopen heeft de menselijke geest gevoed en opgewarmd sinds de geboorte van de mensheid, en vandaag de dag is vuurlopen uitgegroeid tot een krachtig hulpmiddel voor zelfrealisatie en empowerment.
Veel van de natuurlijke omgevingen van onze planeet zijn afhankelijk van de reinigende en zuiverende aspecten van brand. Bosbranden maken de weg vrij voor de nieuwe groei waar zovele dier- en plantensoorten afhankelijk van zijn om te overleven. Net zoals de planeet vuur voor vernieuwing vereist, zo is dat voor de menselijke geest, omdat we altijd intrinsiek verbonden zijn met deze aarde waaruit we opgroeiden. Onze relatie tot vuur is zo oud als de mensheid. Recente vondsten suggereren dat Australopithecus bijna een miljoen en een half jaar geleden vuur controleerden.
Het ontstaan van vuurlopen is verloren gegaan in de annalen van de geschiedenis, maar we weten dat Afrika, vaak beschouwd als de bakermat van de mensheid, een lange geschiedenis van vuurlopen en vuurdansen heeft. De van Afrikaanse afkomstige hindoes lopen geregeld op vuur als onderdeel van belangrijke religieuze festivals en !Kung Bosjesmannen van de Kalahari-woestijn hebben over het vuur gelopen sinds het ontstaan van hun stam. De !Kung gebruiken vuur in hun krachtige healingceremonies.
In 1977, publiceerde de antropoloog Laurens van der Post een verslag van zijn reizen naar Afrika waar hij de !Kung bestudeerde en hij vol verbazing getuige werd van hun genezings-vuurdansen. En, Richard Katz, een Harvard-psycholoog meldt dat de !Kung het vuur gebruiken om hun energie, die zij n/um noemen, te verhogen:
"Dansers gaan in het vuur, lopen er in, plaatsen hun hoofd er in, nemen de gloeiende kolen en wrijven ze over hun handen en lichaam. Wanneer de n/um (of energie) in het lichaam begint te koken en zo heet is als het vuur, kunnen ze zich niet branden. Als de n/um van de genezers gedurende de ceremonie intensiveert, ervaren deze een verruimd bewustzijn dat ze "!kia" noemen en van waaruit ze alle aanwezigen genezen."
Op het mystieke eiland Bali, zijn het niet de mannen die op het vuur dansen, maar jonge meisjes. In India, Tibet, Sri Lanka, China, Japan en Argentinië, om een paar plaatsen te noemen, dansen en lopen mensen over het vuur, vrolijk, plechtig, uitbundig of in devotie. In de hindoe vuur ceremonie Agni Hotra, wordt vuur gebruikt voor het zuiveren van de lichamelijke en geestelijke atmosfeer en ook in Peru wordt de vlam gebruikt voor het spiritueel opheffen van de deelnemers aan de vuurceremonie.
De oudste geregistreerde vuurloop dateerde meer dan 4000 jaar geleden in India. Twee Brahmaan priesters concurreerden om te zien wie het verste over de kolen kon lopen. Eén van hen slaagde in het opzet en zijn prestatie werd neergeschreven in de historische geschriften van die tijd.
In de 17e-eeuw schrijft een Jezuïtische priester, Le Jeune genaamd, een brief aan zijn superieur, waarin hij verteld over een helende vuurloop waarvan hij getuige was de Noord-Amerikaanse Indianen. Hij brengt verslag uit van een zieke vrouw die met blote voeten en benen door twee- of driehonderd vuren loopt, niet alleen zonder zich te branden, maar al die tijd klagend over het gebrek aan warmte die ze voelde.
Ongeveer 30 jaar later meldt pater Marquette soortgelijke vuurlopen onder de Ottawa Indianen en Jonathan Carver schrijft in zijn in 1802 gepubliceerde boek: "Reizen in Noord-Amerika" dat één van de meest verbazingwekkende bezienswaardigheden die hij zag, een parade was van krijgers die "naakt door een vuur wandelden... met duidelijke onschendbaarheid".
Andere Noord-Amerikaanse Indianen waarvan bekend is dat ze een sjamanistische traditie hadden waarin ook het werken met vuur een belangrijke rol speelde, waren de Fox, Menomini, Kere, Blackfeet en met name de Zuni, die een "Groot Vuur broederschap" hadden, en volgens sommige bronnen nog steeds hebben. De Kahunas, of inheemse priesters van de Hawaïaanse eilanden, had krachtige praktijken waarin ze over lava wandelden.
Overal op deze kleine wereld vertrouwen mensen op hun spiritueel verwantschap met dit dynamische element om hen dichter bij hun ware aard te brengen en, door het raken van het vuur van hun eigen spirit, zich vernieuwd en te voelen en te genezen.
.
Vuurlopen in de hedendaagse tijd
Ik word vaak de moeder of de originator van de Vuurloop-beweging genoemd. Gezien de geschiedenis van vuurlopen, zoals beoefend doorheen de neergeschreven tijd op bijna elk continent op de planeet, lijkt dit een vrij onwaarschijnlijke titel, net zoals ik mezelf de moeder van het menselijke ras zou gaan noemen omdat ik kinderen op de wereld heb gezet.
Waar ik wel erkenning voor aanneem is dat ik Vuurlopen bij een groter publiek heb gebracht zodat het opnieuw kan opflakkeren in de westerse cultuur als een praktijk voor mensen die hun bewustzijn en persoonlijke kracht verkennen.
Door meer dan twee decennia Vuurlopen te delen en te onderrichten aan Vuurloop -instructeurs in de Verenigde Staten en in het buitenland, heb ik de eer gehad om een modern begrip van dit oude ritueel te ontwikkelen en anderen te onderrichten in het geven van deze door de tijd beproefde praktijk in een hedendaags tijdperk.
Integratie van Vuurlopen in mijn seminars en onderricht begon toen ik terugkwam van een persoonlijke pelgrimstocht naar India in 1981. De volgende lente liep ik voor de eerste keer over vuur met Tolly Burkan. Ik realiseerde me onmiddellijk wat een krachtig ritueel Vuurlopen zou zijn in een seminarie als dit echt onderzocht en ontwikkeld zou worden.
In de periode dat ik Vuurlopen leerde kennen werd het soms gebruikt als een verassing in kleine weekend-retraites waar de deelnemers werden gevraagd dit geheim te houden na deel te nemen aan het evenement. In de vroege versies van deze vuurlopen zwiepte Tolly zijn sokken en schoenen uit na het zingen rond een kampvuur en kruiste hij, tot groot ontzag van de groep, snel het bed gloeiende kolen.
Het gehele "onderricht" over hoe te lopen op vuur bedroegen naar mijn inziens niet veel meer als 9 woorden "doe wat ik doe en je zal je niet branden" ...en een glimlach. Hedendaags Vuurlopen heeft sindsdien een lange weg afgelegd, dat is zeker!
Vanwege de kwaliteit en de nadruk op veiligheid in hedendaags Vuurlopen, aarzel ik te zeggen dat Tolly me getraind heeft in het vuurlopen, wanneer men me vraagt naar de geboorte van de moderne Vuurloop-beweging. Een juister antwoord is dat zowel Tolly als mij het Vuurlopen werd "getoond" maar we creëerden samen het zaad van een krachtige seminarie rond dit oude ritueel.
In het begin combineerden we hulpmiddelen uit beide van onze achtergronden om de eerste grote publieke workshops vorm te geven. We ontwikkelden de training voor Vuurloop-instructeurs twee jaar later en vormden een enigszins vurige, korte, maar productief partnerschap dat vier jaar duurde.
Ik had al internationale workshops begeleidt en had de Spirituele Realiteit Training ontwikkeld, een 7-daagse intensieve, die later de basis werd van onze Vuurloop-instructeurs Training. De eerste Firewalk instructeur opleiding werd gehouden in 1984. In 1984 gaf ik ook geboorte aan mijn zaak, SUNDOOR. Tolly en ik ontbonden ons partnerschap in 1986 en hij trok zich terug uit het onderwijzen van openbare Vuurlopen en lesgeven aan vuurloop-instructeurs tot het begin van de 21e eeuw.
In 2004 vierde SUNDOOR zijn 20e verjaardag.
De herinneringen van het vroege begin van de moderne Vuurlopen, de experimenten, onderzoek en exploratie die wij hebben ondernomen in de begin jaren 80, koester ik ten volle. We verkenden welke houtsoorten het best zijn, of iemand kan lopen op schors, hoe diep en hoe lang een kolen-bed moet zijn en wat de ideale mentale toestand is die mensen moeten hebben bij Vuurlopen. De vraag die we met ons onderzoek beantwoorden was: "hoe nemen we deze potentieel gevaarlijke activiteit en maken we het zowel veilige en krachtig voor de westerse mens?"
Hoewel die vroege jaren soms moeilijk waren, hebben deze ruwe ervaringen het zaad voorgebracht van waaruit ik het moderne ritueel ontwikkelde zoals het vandaag bekend is. Ik deed dit door deze laatste twee decennia te blijven verkennen, te onderwijzen en te trainen. Terwijl ik bleef onderrichten, met de steun van mijn deskundige medewerkers en Steve Brougher, mijn partner die reeds 16 jaar aan mijn zijde wandelt, is de vuurloop uitgegroeid tot een echt voertuig voor transformatie.
Tijdens de bloeiende economie van begin jaren negentig trok de vuurloop de aandacht van managers en bedrijven als een manier om te creativiteit te inspireren en een visie van grotere mogelijkheden in hun werknemers wakker te maken. Bedrijven, zo divers als Microsoft, Coca-Cola, American Express en Pierce-Waterhouse, namen deel aan vuurlopen die met groot succes door instructeurs werden begeleidt. Na 11 September 2001 ontving ik een e-mail van een American Express-werknemer uit New York die uiting gaf aan haar dankbaarheid met de woorden "Ik weet niet hoe we deze laatste paar weken zouden overleefd hebben zonder de tools die u ons gaf". Het gebouw van American Express was beschadigd tijdens de ramp en zij bevonden zich in het hart van het rampgebied.
De vuurloop was een nieuwe cultuur aan het aanraken, van kleine spirituele groepen tot duizenden in corporate conferenties. De vuurloop als een hulpmiddel voor persoonlijk empowerment en een ritueel voor spirituele eenwording was geboren in het westen.
De Internationale SUNDOOR Vuurloop-school is blijven groeien. Voor bijna twee decennia hebben mijn personeel, de Master Firewalk instructeurs, en ik, wereldwijd instructeurs opgeleid. SUNDOOR heeft nu Vuurloop-instructeurs die uitstekend werk leveren over de gehele wereld.
Deze organisatie die ik opstartte in de vroege jaren 1980 is uitgegroeid tot een grote internationale gemeenschap dat niet alleen de meest ervaren en verreikende school voor Vuurlopen is, maar ook tal van andere bijzondere activiteiten organiseert.
De naam SUNDOOR komt uit een onderricht van de Inuit. De oude mythe zegt dat er zeven poorten zijn die men op het spirituele pad kan doorgaan. De SUNDOOR is de zevende en laatste poort op deze reis van ontwaken. Toen ik mijn bedrijf deze naam gaf had ik nog geen begrip van de schoonheid en transcendente kracht die de vuurloop bevat. Maar na al deze jaren waarin ik duizenden mensen over het vuur heb zien gaan om deze ervaring te gebruiken als een poort naar hun spirit, weet ik dat de benaming treffend is gegeven.
Via SUNDOOR heb ik getracht om het oude erfgoed van Vuurlopen puur te houden in al onze cursussen. De ervaring die mensen hebben is echt opmerkelijk. De vuurloop laat mensen in de Westelijke culturen toe om ee, diepte van healing, inspiratie en levenstransformerende verandering te ervaren die meestal niet voor ons beschikbaar is. Ondanks dat ik me realiseer dat we nog maar net begonnen zijn om de fantastische mogelijkheden van dit oude ritueel te verkennen, kijk ik er echt naar om te zien waar dit oude pad van vuur ons naartoe zal leiden in de toekomst.
Peggy Dylan.
Ik wil de volgende bronnen vermelden voor hun uitstekend materiaal dat ik in mijn onderzoek heb gebruikt.
Zij zijn vermeld in de volgorde waarin ik ze in het artikel heb opgenomen:
- Susan Weber, "Sacred Flames", Science Digest, August 1982, p. 71.
- Herbert Thurston, "The Physical Phenomena of Mysticism", Chicago: Henry Regnery, 1952.
- Jim Doherty, "Hot Feat: Firewalkers of the World", Science Digest, August 1982, pp. 369-384.
- Jonathan Sternfield, "Firewalk: The Psychology of Physical Immunity", Stockbridge: Berkshire House, 1992.
- Laurens van der Post, "The Lost World of the Kalahari".New York: Harcourt Brace Joanvanovich, 1977.
- Richard Katz, "Boiling Energy: Community Healing Among the Kalihari Kung", Cambridge: Harvard University Press, 1982.
>>> Overzicht van de Sjamanisme Artikels |
|||
>>> Elementen van het Sjamanisme >>> De Wereld van de Sjamaan >>> Sjamanisme: Het Ontwaken van de Medicijnmensen >>> Sjamanisme: Onze Benadering >>> Herinnering van het Heilige |
|||
|
|||
>>> Overzicht van de Sjamanisme Artikels op de Anam Cara Blog |
|||
 |
 |
Agenda
