Hoe vaak heb ik verlangd naar dat moment waarop alles zijn juiste bedding vindt. Waar woorden zacht worden verstaan en er geen twijfel is of geen discussie, maar liefde teder bemint…
Maar ik heb begrepen dat groei nooit eindigt.
Zo dikwijls geloofde ik dat de volgende stap de hemel zou doen klaren en terug vrede zou brengen in mijn kostbare hart. “Wees moedig” is er zo vaak gesproken, maar ik was zo zoekende naar zachte, stille en ware kracht…
Maar ik heb begrepen dat groei nooit eindigt.
Ik heb gezocht, gegraven, gebeden, omarmd. Ik kreeg vriendschap en steun en zoveel meer en er was hoop en er waren dromen en mijn verlangen was groot…
Maar ik heb begrepen dat groei nooit eindigt.
De wilde zee nam me mee en deed me dolen en ik ging op en neer en werd geworpen in het diepste van haar ontstuimige kracht. Ik probeerde haar te trotseren maar ik begreep dat dit me nergens toe bracht.
En ik begon te begrijpen dat groei nooit eindigt…
Ik leerde omarmen en ervaren dat adem mijn grote leraar was. Dat de wildheid van het voelen en ervaren slechts een voorbijgaande beweging is…
En ik begon te begrijpen dat groei nooit eindigt…
Ik leerde over terugkeer naar liefde voor mijn mooie zijn, over wandelen in vrede en vrij van pijn, over het loslaten van al die duizenden verhalen die zo leven in mijn troebele geest en het durven ervaren van wat me zo beroert en wat zo in me leeft…
En ik voelde dat groei nooit eindigt…
Dankbaarheid stroomde binnen als een enthousiaste vriend en ik voelde me begrepen door mijn tedere en zo kwetsbare kind. Ik omsloot haar in mijn liefdevolle armen en gaf troost en zoveel steun en ik begreep dat thuis was te vinden in deze armen van grote vreugd.
En ik begreep dat groei nooit eindigt…
Mijn hart ging open voor het werelds gebeuren en ik voelde toewijding en bezieling en een grote drang om mijn meegebrachte talenten in dit leven te schenken aan het welzijn van ieders hart.
En ik begreep dat groei nooit eindigt…
Ik keerde naar binnen en werd stil in de ziel. Mijn gebeden waren bezield door een kostbaar lied: “Laat Spirit mij gidsen doorheen dit pad, laat mijn woorden gedragen zijn door deze hemelse kracht.”
En ik begreep dat groei nooit eindigt…
Ik draag mijn leven op aan het welzijn van al. Leer me meer luisteren naar wat leeft in mijn hart. Laat me delen wat zo graag door mij wil worden geschonken, als kind van God, voor eeuwig verbonden.
En ik begreep dat groei nooit eindigt…
Laat me maar verder groeien op deze kostbare planeet, ik ben moedig en krachtig en liefdevol en teer. En als ik niet wordt begrepen of geliefd of omarmd, dan heb ik geleerd dat dat niet erg is, maar dat het leven me uitnodigt zodat ik ook dit weer leren kan.
Want ik heb begrepen dat groei nooit eindigt…
In liefde,
Griet.
👍 🍀 ☺️ 🍀 🌈 ♥️
Van harte dank voor de inspirerende tekst!
Prachtige woorden Griet en o zo waar. Als ziel komen we op aarde om te leren en dit proces duurt ons hele aardse leven lang. Het maakt het leven boeiend. Het leven nodigt iedereen uit tot groei. Namaste.
Zoveel dank deze boodschap die ik vandaag mocht ontvangen. De juiste woorden voor mij op het juiste moment.
Dat maakt me blij en dankbaar, Annemie, dank voor je delen!
Hartelijk dank Griet vuur de prachtige gedicht!
🙏🍀👼🧡
Vanuit mijn hart geschreven en gedeeld, dank je wel, Carina!
Wat een mooie gedachten , ik laat ze diep in mijn hart komen om ze te koesteren ,zodat de groei kan groeien rozemarie
Dank je wel Rozemarie om dit delen!
Zo mooi verwoord …en heel herkenbaar …en heel hoopvol…☀️✨
Dank je wel voor je delen, Elisabeth!
Oh vanuit het hart dankjewel om dit te delen! 🙏💖
Het is prachtig krachtig 🔥 en tegelijkertijd zo zacht, kwetsbaar verbindend… 🌸
Met liefde gedeeld, Lore!
Zo mooi en ontroerend. ❤️
Dank je wel, Judith!
Zo ontroerend mooi, herkenbaar, liefdevol.🙏🎶😇🌼
Dank je wel, Carola, om dit met ons te delen. Hartegroet, Griet.
Dank je wel, Carola!
Jouw gedicht brengt rust en vertelt me dat alles zijn ‘eigen’ tijd en ruimte heeft. Leven met wat is en mogen groeien. Dank je wel!
Dank je wel, Kristin, voor je delen. Blij je hier te lezen:-)