Jaren geleden maakte ik een sjamanistische reis om de ware aard van financies meer te begrijpen.
We woonden toen op een tussenplek. Het huisje in de velden hadden we omgeruild voor een nieuwe plaats waar we voorlopig konden landen. Een onteigening had gemaakt dat we snel moesten beslissen en het nieuwe huis was een plek vol uitdagingen. We zochten naar de plaats waar we een tempel konden bouwen, dat was de droom.
Ik reisde destijds naar de bovenwereld om meer inzicht te krijgen over wat er nodig was, en hoe ik kon doorgroeien om financieel sterker te komen staan.
En dit was één van de antwoorden:
“Je bent ziel in lichaam en die plaats heb je terug naar voor te brengen. Dat doe je door je te verbinden met schoonheid te brengen die de ziel raakt, zo kan zij terug openen. Zaai bloemen, dans, wees creatief, schrijf,….
Het werk is innerlijk, de buitenwereld is slechts een reflectie hiervan”
Voor vandaag glimlach ik met deze woorden. We hebben zo gewerkt, gezwoegd, gebouwd, neergezet,….en alles ligt stil. Het leven nodigt uit om verder innerlijk te wandelen.
Ik geloof dat voor velen dit innerlijk werk aan de orde is, gewoon omdat de situatie ons er zo toe uitnodigt. Een zoektocht naar die opening waar de schoonheid van de ziel is.
Daarom mijn vraag voor vandaag: “Wat kan jij doen zodat ook jouw ziel vandaag door schoonheid geraakt wordt?”
En hoe zou het leven eruit zien moesten we allen hierin wandelen?
In liefdevolle schoonheid verbonden,
Griet.
Bedankt om schoons te delen Griet!
Deze haiku kwam ik vandaag tegen. Ik vind die zoveel puurs, eenvoudigs en hoopvol brengen… En deze schoonheid wil ik alvast ook delen
Een lentebriesje
her en der reppen ze zich:
de zeilscheepjes
Een lentebriesje wens ik je toe…
Ooooo dank je dank je dank je. Voor mij is wat me het eerste toevalt : me blijven verbinden met prachtige zielen als jij, dat is het wat ik te doen heb … en verder het Pad wandelen met alles wat het brengt, in het besef dat het goed is zo. ❤️
Mooi Griet,
mij raakt de huidige toestand minder omdat ik al 10 jaar beperkt wordt door een zware verlamming links (vooral arm en been) na een hevige hersenbloeding.
In die 10 jaar moest ik mijn weg zoeken in het labyrint van de gehandicaptenwereld, een aangepaste tijdsbesteding zoeken (werken lukte niet meer) en heel wat praktische problemen oplossen.
Dat is me (ons : mijn man en ik zijn een team) gelukt met hulp en steun van velen. Dat is de schoonheid die mij al 10 jaar te beurt valt en waar ik enorm dankbaar voor ben.