Ik keek in de spiegel en wat ik zag leek onherkenbaar.

Oog in oog komen met waarheid is een uitnodiging om te helen wat geheeld wil worden en te omarmen en lief te hebben wat wonderlijk is en nooit gezien is als een wonder.

3 Weken schilderen in het prachtige Italië onder het waakzame oog van visionaire kunstenaar en leraar Autumn Skye Morisson, bracht me in een diepe staat van verwondering.
Verwondering over de gedachtenkronkels en waarheden die ik had aangenomen over mijn dierbare tempel waarin ik huis: mijn lichaam, meer bepaald mijn portret van mezelf.
Ik had een sterk vermoeden dat deze workshop veel in beweging zou zetten, maar ik wist niet dat dit proces bepalend zou zijn in het vinden van meer vrede en liefde van en voor mezelf.

De eerste dagen waren intens en moeilijk, ik had het gevoel dat ik in de spiegel keek naar een vreemd wezen. Ik heb nooit beseft hoe de vorm van mijn gezicht werkelijk was, ik keek naar de oneffenheden van mijn huid, de rimpels die met de jaren waren verschenen, hoe klein dan ook, ze leken gigantisch. Meerdere keren ging ik weg van de schildersezel om naar buiten te gaan en even een traan weg te pinken adem te halen en terug aan het werk te gaan. Ik verzamelde telkens opnieuw moed en overgave en was vastbesloten de reis verder te zetten.

Ik had geen ervaring in het schilderen van een portret maar nog meer leek ik geen ervaring te hebben in het omarmen van wat het innerlijk met me deed, ik gleed van het ene uiterste in het andere…. . Een wave die telkens opnieuw ontstond.
Ik werkte verder, voelde alle oude gedachtenkronkels banen trekken, vergroten en dan zachtjes weer verdwijnen in een bad van omarming en liefde.

Reeds sinds ik me kan herinneren was mijn neus een obstakel dat me in allerlei gekke dwalingen had gebracht. Als tienermeisje probeerde met allerlei hulpmiddelen mijn neus te verkleinen, te verdunnen, recht te krijgen… Ik was ervan overtuigd dat dit dierbaar geurorgaan elke mogelijke minnaar weer zou doen verdwijnen. 2 Dagen probeerde ik dit eigenaardig schepsel met verf en penseel op het doek te krijgen. Bloed, zweet en tranen heeft het me gekost, maar ik kan in geen woorden de vreugde omschrijven toen ik door de ruimte riep: “Autumn Skye, ik heb een neus…. hij is fantastisch!”

We hebben vaak gelachen met alle gekke dwalingen van iedereen en de warmte en liefde die uitging van de groep was als een streling in elk moment. Ik voelde draagkracht en warmte en veel waardering en dat deed me zoveel deugd.
Na 2 weken kende ik de weg doorheen het kluwen en voelde ik diepe dankbaarheid voor het gegane pad.

In de derde week wijdde ik me aan het naar voor brengen van de ziel in mijn portret. De ziel die huist in de vorm. Ik volgde wat er innerlijk wilde spreken, luisterde en probeerde neer te schilderen wat er zich wilde tonen: Een oude ziel gewikkeld in witte gewaden, zilverkleurig haar, zachte ogen,….

Ik werd stil van mijn eigen creatie. Ik had nooit gedacht dat dit de ondertoon zou zijn van het ganse schilderij. Als ik kijk in die warme, stille ogen, de zachte blik, zie ik fijnheid en mededogen en dan weet ik dat mijn ziel verbonden is met deze pure essentie van wie ik ben.

De angst voor het ouder worden wijkt hier voor de komst van de wijsheid die ik omarm.

Mijn werk is niet af en er is nog veel dat zich wil tonen. Ik ben zeer benieuwd naar de evolutie ervan.
Ik leerde van Autumn Skye dat je kan blijven door schilderen tot je de waarheid helemaal raakt. Dus ik blijf verder gaan, verder schilderen, verder evolueren. De wijsheid die ik op dit ogenblik voel als ik naar haar kijk, mijn geliefd zelfportret, is een perfecte basis om de vreugde, het speelse en de verbondenheid verder in beeld te brengen. En daar kijk ik ongelooflijk naar uit.

We komen in het leven en zoeken een weg doorheen de kronkelingen en waarheden die we aannemen en waarvan we denken dat ze ons meer verbinden met het ware zijn. Maar gaande op het pad leer je stap voor stap los te laten wat niet werkelijk is en je te verbinden met de diepe waarheid die leeft in jou. Wanneer die waarheid de ruimte krijgt om zich te tonen, ontstaat er een liefde voor jezelf die je aan geen ander kan beschrijven, omdat je hebt begrepen dat er maar één is die die werkelijk kan begrijpen. En die ene, dat ben jij! Wonderlijk wezen, prachtig schepsel, oneindig liefdevol en zo begrepen, in alle aspecten van je zijn.
Ik hoop dat je dit elke dag kan begrijpen, weten en in liefde kan omarmen.

Hartegroet,
Griet

ps: klik hier voor de fotoreportage portretworkshop met Autumn Skye

ps2: In oktober komen Vera Atlantia en Kuba Ambrose, 2 internationale lesgevers in visionaire kunst, opnieuw lesgeven in ons centrum. Wil je graag mee in het avontuur van creatie stappen dan kan dat via volgende link: 2 Weekendworkshops met Vera & Kuba

Comments

  1. Mooie tekst, Griet. Dankjewel voor het delen.

  2. Lieve Griet, je woorden, en vooral je zelfportret, raken me diep. Dank dat je dit met ons deelt! Veel liefs!

  3. <3

  4. Lieve Griet

    Wat een mooi zelfportret, telkens herinner je me er aan: dat ik dit ooit nog eens wil doen en dat het nooit te laat is.
    Ik met je wil delen: in je naam zit RIET : De stevige RIET stengels die langs de waterkant stevig verankert zijn met moeder aarde: Er staan

    Zo toont jouw portret een wijze vrouw stevig verbonden met moeder AARDE en HEMEL VADER

    Dank voor de mooie woorden

    Liefs Ingrid

  5. Mieke.elpers says

    Echt heel mooi Griet,je lijkt wel een indiaanse vrouw.Je ogen zijn zo liefdevol.Ik begrijp dat je jezelf met lveel iefde moet omarmen om zo een mooi zelfportret te maken.

  6. Lieve Griet,

    Jouw zelfportret, zo mooi… Zo ken ik je.

    Diana

  7. O Griet, zo mooi!
    Vorige maand verjaart, maar wou die eerst niet vieren met mijn nieuwe tiental 😉 Het doet me deugd jouw verhaal te lezen.
    Dank je dit te delen!

    • Dat maakt me blij Cin! Roels grootmoeder vertelde me jaren geleden dat verjaardagen er zijn om eraan te herinneren hoe blij we zijn dat je er bent. En dat kan ik alleen maar beamen:-) Blij en dankbaar dat ik je ken!

  8. mooi! dank om te delen 🙂

  9. Super gedaan Griet!
    Hoe je je schilderij hebt laten evolueren … om jouw verborgen zachtheid steeds meer te tonen, en te gaan voor het weergeven van je ware essentie…
    Dát is wijsheid, als al de rest verdwijnt.
    Chapeau !

  10. Lieve Griet,

    Zoooooo mooi, daar zijn gewoonweg geen woorden voor…

    Liefs,
    RosaLinda

  11. Prachtig Griet!!!
    ook je tekst is ontroerend diep.
    Ik zie trouwens alleen zachtheid, schoonheid, wijsheid, puurheid en een vreugde sprankel in jou, en nog zoveel meer… telkens wanneer ik je ontmoet! Ik ben blij dat je dat allemaal in jezelf ontdekt! Geniet ervan!!!

    • Mijn werk is in evolutie. Schilderen met Autumn Skye was op een zeker ogenblik zo bevrijdend. Zij overschildert en blijft dat doen tot ze tot het ware beeld komt. Ik ben benieuwd naar mijn wer, want ik voel dat er nog veel meer zich wil tonen. Een absolute aanrader om met haar (Autumn) het schildersavontuur in te duiken!

  12. Christel verwimp says

    Whoow Griet, wat heb je jezelf schitterend weergegeven! Zowel in je woorden als in je schilderij. Een aansporing om zelf toch eens anders in de spiegel te durven kijken, dankjewel!!
    Liefs, Christel

  13. Zeer herkenbaar Griet!
    En wijs!

  14. Prachtig sprakeloos…
    warme hartegroet

  15. Paul Guillaume says

    Mijn lieve griet…geborsteld met een ontspannen kwast, lijk je precies op wie ik altijd heb gezien toen ik je zag. Een zachte rots in een woelige branding van een pure zee.

  16. mooi! mooi! mooi!

  17. Hilda Van Langenhove says

    Ik herlees je letters, woorden, zinnen, tekst, Griet. En de tranen rollen van mijn wangen, de tranen van vreugde om het wezen dat je bent, dat je toont, en leeft, je wonderlijk wezen.
    Geraakt door hoe je het zo mooi, precies, echt en waar onder woorden brengt, een zegen voor ons allemaal.
    Ik hou van jou! Zuster van mijn ziel! Ik hou van jou! Ik dank je en ik eer je, ik buig voor jou en juich voor jou!

  18. Nicolleke ;) says

    Lieve Griet,

    Dank je voor het delen, van je beleving dit prachtige zelfportret te schilderen!
    Je zelfportret is precies zoals ik je zie.
    Je zachte wijze ogen, je prachtige uitstraling, het was er al altijd.
    I see you. <3
    Alleen kon jij het nu zelf zien en naar buiten brengen.
    Het ontroert mij zeer. Love you sister.

  19. Dag lieve Griet,
    Whaw ook jou weerspiegeling in dit prachtige zelfportret is zo treffend. Het is echt in je ziel kijken en weergeven en zoals je zo mooi omschrijft… zo de weg naar binnen, kijken echt naar jezelf, jezelf omarmen, ik geloof dat dit enorm healend werk is naar zelfliefde. (Hmm lijkt ook wel iets voor mij ?). Een ware uitdaging, prachtig hoe je jou proces hebt aangegaan. Je bent een fantastische wijze vrouw. Geniet van je zachte blik.
    Blij met onze ontmoetingen en warme knuffels. Xxx Kathleen

  20. Hey Griet

    Mooi weergegeven wat er allemaal door je gaat tijdens het schilderen…voel dat dit me ook tegen houd om zelf te schilderen…
    Kan ik dat wel en is dat wel iets dat ik graag doe?

    • Hey Jerry, gewoon ervoor gaan is de boodschap en de rest is de leerschool. Het voelt telkens als een pad dat je wandelt en waarin je niet opgeeft, maar alle moed vergaart om door te gaan. En met Roel naast mijn zijde die steeds opnieuw zegt: “Gewoon verder schilderen…..

  21. Hallo lieve ziel,

    Via een pc in de bib lees ik jouw verhaal en ik voel emoties die willen vrijkomen maar ik houd me in,ik ben op een plaats waar ik ze niet durf los te laten ,jouw schilderij,zo mooi….

    Dank je wel xxx

  22. Waaw Griet
    Wat prachtig! Dat ben jij helemaal!
    Ontroerend om te zien.

    Veel liefs

Speak Your Mind

*