Wanneer ik ’s ochtends door het raam kijk en de roodborstjes en meesjes zie eten van de zelfgemaakte notenstrengen en de duif die ons dagelijks komt groeten door te landen op een hoge tak in de boom, dan word ik herinnerd aan iets anders dan wat de buitenwereld me nu reflecteert.
Ik word herinnerd aan een wereld vol verwondering, een wereld van magie. Die werelden die door fotografen zo precies worden bestudeerd om werkelijk weer te geven en die waarschijnlijk het kunstenaarshart van onder andere Monet zo heeft beroerd.
Wanneer ik wandel door de heide en de ochtenddauw tekent kristallen op de tere randen van bladeren en struiken en boom, dan word ik geraakt diep van binnen door wat ik geloof dat de essentie is van schoonheid en van al wat leeft. En ik voel dat tere smelten zoals de streling van een liefdeshand of de zachte, wonderlijke glimlach van een klein en onschuldig kind.
Ik heb de eerste bloemenzaden reeds besteld en mijn handen jeuken om terug te keren tot het planten van zaad in onze o zo kostbare moeder planeet.
We hebben een keuze in deze onbekende en onvoorspelbare tijden. We kunnen verdwalen in de drama’s en angst of we kunnen terugkeren naar wat zo diep in ons leeft. Verhalen die verbonden zijn met de magie van het leven, met ons menszijn in zijn meest ware vorm. Met de waarden die werkelijk bij ons horen zoals liefde, zorgzaamheid en samenzijn met al wat leeft. En in gemeenschap verbonden.
Er is een kracht in ieder van ons die roept om die verbinding te blijven eren en naar boven te halen. Dat wat werkelijk waardevol is en essentie in zich draagt. Datgene dat ons steeds opnieuw herinnert aan dat we levend zijn en verbonden, en niet alleen in lichaam maar ook in de geest.
Het is onze taak om deze kostbaarheden door te geven aan een kinderhand, zodat ook zij blijven herinneren en beleven, dat wat werkelijk waarde heeft en op hun beurt kunnen doorgeven aan de volgende generaties, zij die na hen leeft…
Laat ons ons vandaag verbinden met het werkelijk verhaal van ons menszijn!
Laat ons herinneren….
In verbondenheid,
Griet.
Blijven proberen door te geven op één of andere manier aan kinderen én jongeren… jongeren waar het toch moeilijker is… Ervan uitgaande dat wat je in eerlijkheid probeert mee te geven misschien wel ergens gezaaid is geworden en zal kunnen groeien… Anderzijds bewust zijn dat het hun leven is met hun kwaliteiten en hun eigenheden die niet beter of slechter zijn dan de mijne…toch met de hoop dat zij op hun manier schoons beleven en doorgeven…
Dat is zo, Huguette, ik begrijp je helemaal!
Dat is ook mijn wens en verlangen.
Prachtig en liefdevol in woord gebracht Griet. Zo voel ik, beleeft mijn lichaam, geest en ziel het ook. Magisch is de wereld, het leven, de creatie. Het vrije leven waar we zo voor opkomen en voor vechten….het is ons eigen verantwoordelijkheid dit met zuivere helderheid en handelen in te brengen, zodat de liefde voor leven vrij door stroomt, ieder heden, magisch en vrij.
Dank je wel voor je wijze woorden, Wendy!
Als kind was ik al verwonderd , door het mysterie dat doorheen de natuur tot ons spreekt,
Verwonderd
Verbonden
Stil en vol joy
Herinnerd aan het onnoembare
Blij dat jij ons steeds weer herinnert aan deze bron,
en gelijk ook aan de taal van het hoofd hart en handen
in verbinding
Dankjewel
Dank je wel, Elske en dat doe ik met hart en ziel.
Dankbaar om dit heel mooi verwoorde wat diep in vele harten leeft. Kleine kinderen klampen zich vast aan wat hen bescherming en geborgenheid bied, wat ze kennen en vertrouwen . Tieners beginnen pas te ontdekken dat er buiten die geborgenheid een wereld bestaat van tegenstrijdigheden en niet alles is wat het lijkt. Hun vertrouwen en geborgenheid krijgt vaak een heuse deuk of lijken opeens heel broos en neit meer zo vanzelfsprekend. En vluchten vaak weg in een virtuele wereld, soms nog moeilijk te bereiken…
Dank je wel om je wijsheid te delen, Marleen!