Het is avond, ik voel de stilte en vrede in mezelf en ben me bewust van alle zegeningen in mijn leven.
Nu, enkele dagen na het afgelopen weekend Reiki I inwijdingen geniet ik nog stilletjes na. Het mogen kijken naar de zorgzaamheid waarmee mensen met elkaar omgaan, het opengaan van harten en het leren van elkaars woorden ontroerd me telkens weer. Getuige zijn hoe mensen op zulke korte tijd in diepe verbinding komen met wie ze werkelijk zijn vervult mijn hart. Ik voel me gezegend dat ik dit werk mag doen.
Woorden verstillen, energie neemt over en liefde stroomt.
Wanneer ik na zo’n intensief Reiki weekend thuiskom, is het vaak weer wennen aan het dagelijks leven. Alsof ik met andere ogen kijk, alsof ik mijn dierbare huisgenoten op een nieuwe verfrissende wijze in me opneem…
Ondertussen voel ik me weer helemaal thuis. Noa die me met haar helder stemmetje helemaal terug hier brengt, Emma die me zulke ingewikkelde verhalen verteld over de perikelen tussen vriendinnen in haar klas , Lisa en ik op weg naar de muziekschool, Sarah die me even opbelt om te vragen hoe het was en Roel die vol overgave schildert aan een prachtig nieuw werk.
En dan weet ik: dit is thuis, en het is helemaal goed. En dan verschijnt er een grote glimlach om mijn lippen.
Deze momenten zijn van de grootste eenvoud en ik wens ze iedereen toe. Het leven kan bewogen zijn en soms vergeten we te kijken naar de rijkdom die ons reeds omringd.
Ik zou je willen uitnodigen om je vandaag te openen voor een moment van verwondering. Om echt te kijken, aanwezig te zijn in elk moment. Ik ben ervan overtuigd dat het wonder je dan tegemoet komt.
Ik wens je een gezegende dag toe.
In liefde,
Griet
ps: We kijken uit naar je reactie. Je kan ze hieronder plaatsen. Indien je op de hoogte wil blijven van deze blog artikels kan je je inschrijven rechtsboven op deze pagina.
Het schone zit in de kleine dingen.
Ook ik vergeet geregeld, tussen de drukte en turbulenties in mijn leven door, te genieten van die kleine mooie momenten van ‘leven’ op deze wereld: de vreugde op het gezicht van mijn zoon omdat hij goed gezongen heeft voor zijn examen, samen zitten lezen, het eerste groen van de sneeuwklokjes dat zijn kopje boven de Aarde steekt, samen lachen om onze gekke kat, een afscheidskus of gewoon ’tot straks’, … Zo veel mooie momenten, zo snel voorbij, zo gewoon ook dat ik zou vergeten hoe veel vreugde ze mij schenken en hoe ze mijn hart verwarmen.
Bedankt Griet om mij daar aan te herinneren.
Helena