De kinderen staan in het centrum met vier brandende fakkels, we horen het vuur knetteren. In het centrum is de centrale vuurplaats waar alle offerandes voor Moeder Aarde zijn opgestapeld, onze geschenken van dank. De kinderen versierden dit mooie vuur altaar met bloemen en hun o zo kostbare vreugde.
Maar nu is er stilte, we kijken allen in de vlammen van de fakkels, allen dicht bij elkaar in cirkels rondom de kinderen. Iedereen heeft de handen op de schouders van de persoon voor zich gelegd, we zijn allen in de stille ruimte nu, de blik binnenin gericht… Onze harten zijn verbonden met elkaar en het leven. We voelen de harten van de voorouders, wiens gebeden tot ons spreken in de indringende stilte die ons omarmt.
“We erkennen dat er een kracht van goedheid is die in elk van ons aanwezig is. Deze kracht is hier en nu in het centrum van onze aandacht en van ons hart. Deze kracht van goedheid heeft geleefd in al onze voorouders en we laten ze nu vrijuit stromen door onze handen naar de kinderen toe. En we vragen aan de kinderen om deze stroom van goedheid tot zich te nemen en hem te laten schitteren in de vier fakkels. Opdat dit licht mag stralen, o zo helder, voor zij die gaan komen. Opdat deze stroom van goedheid allen mogen vervullen en optillen. Opdat allen zich mogen thuisvoelen, voor altijd…”
De kinderen geven het vuur aan het altaar dat in een dansend licht opgaat en allen vervult met warmte. Er zijn drums die de hartslag opzwepen, de kinderen lachen, de ouderen lachen, de voorouders lachen. Het is goed. De cirkel leeft.
Deze herinnering aan het wonderlijke ritueel Feest voor Moeder Aarde enkele weken geleden, werd opnieuw wakker bij het zien van deze mooie foto die onze vriendin Carla maakte.
Bij vele volkeren wereldwijd stond het belang van de kinderen alsook de ouderen centraal in de morele code van de gemeenschap. Zeker in de tradities die dicht bij de aarde leven en waar het sjamanisme vaak een centrale rol heeft, staat de cyclus van leven, en de kostbaarheid van de kinderen, in een helder licht. In onze westerse samenleving is dit echter op de achtergrond geraakt. Maar hoe het ook zij, het is aan ons om dit in ons eigen leven opnieuw in het leven te roepen. Het is aan ons om aan de kinderen te schenken wat we geleerd hebben. Niet alleen in mooie bijeenkomsten zoals deze, maar in ons leven, elke dag.
Opdat we deze kracht bewust kunnen benutten en ons richten op de wijsheid die we elk in ons dragen en kunnen delen met de kinderen. Maar bovenal: om met een warm hart toe te kijken hoe elk kind in zich dit heldere licht draagt en rotsvast te geloven in het licht van de mensheid dat zij weerspiegelen. Zo te kijken naar de kinderen, maakt dat onze ogen zich steeds meer openen voor wie we werkelijk zijn: grezeloos potentiëel voor schoonheid en kracht.
De stroom van goedheid wordt dan zichtbaar binnenin onszelf en brengt leven. De stroom van goedheid die door onze voorouders stroomde en zal stromen door zij die gaan komen, deze stroom maakt het hart licht. En het zijn altijd lichte harten die de wereld transformeren. Zo is het altijd geweest en zo zal het altijd zijn.
Laat ons het pad van schoonheid behandelen.
Warme groet,
Roel
Mooi geschreven Roel!
dank je Pol, het was een wonderlijke dag! Tot gauw, Roel
Dank je Roel, een mooie gedachte om morgen bewust mee te nemen naar de volgende schooldag!
geniet er van An!
Mooi dat je op deze manier nog even de tijd nam om erop terug te blikken met een warm hart.@hans.
Dank je Hans, het vuur blijft branden! Tot gauw, Roel